Van woensdag op donderdag opzich redelijk geslapen maar was wel al om 6 uur wakker. 🥴 De vakantie is super fijn en waren we aan toe, maar met het ziek zijn, is het ook keihard werken! We zijn super stom de batterij van de scootmobiel vergeten en hij houdt zich goed hoor, maar door het heuvelachtige gebied heeft hij omhoog wel veel power nodig. Hendri wil toch eens gaan kijken wanneer we weer thuis zijn of er luchtbanden op kunnen. Het rijdt dan op bepaalde stenen toch even prettiger, denken en hopen we. Donderdagochtend zijn we rustig begonnen met opstarten. Ik had maandag m’n nagels 2 kleuren groen gelakt, maar blijkbaar zit er veel verschil in kwaliteit van verschillende merken. Het leek echt heel leuk.
Helaas na jeuk en krabben bladderden een paar nagels gelijk al af en was ik er al wel weer klaar mee haha. Donderdagochtend was ik toch weer in de stemming voor een kleurtje en had nog een mooie blauw die bij m’n nieuwe vest matched dus zo gezegd, zo gedaan. Dit merk is toch veel beter en zit er nu op vrijdag nog steeds aardig goed op. Wanneer we thuis zijn maar opzoek naar de groene kleuren van dit merk. 😉
Ik ben hier toch niet echt geschikt voor hoor haha. Het lijkt wel leuk maar met wat ik allemaal doe, blijf ik lakken. 🫣 Maar met een avondje weg kan ik het wel eens vaker proberen.
Onderweg naar plaats van bestemming vandaag had ik al een beetje buikpijn. De Woefies waren mooi mee en hadden na even martelen een fijne plek voor de auto gevonden. Cochem is een geweldig mooie plaats en toen we aan kwamen lopen zag het er mooi vlak uit, waar ik blij mee was gezien er al een aantal bolletjes van de batterij op waren. We zijn even neer geploft op een terras om even bij te komen. We liepen van de auto naar het centrum strak langs de weg en Max vond dat wel heel erg spannend! Op het terras zat hij veilig tussenons in, onder de tafel alles in de gaten te houden. Diesel lag heerlijk languit naast Hendri en trok van iedereen de aandacht met z’n schattigheid haha. Het is zo’n mensenhondje en zou het liefst door iedereen gekriebeld willen worden. 🤣 Hendri heeft daar lekker ijs gegeten en ik had een heerlijke wafel met een bolletje ijs en warme kersen. 😋 Het smaakte goed, maar merk deze vakantie dat eten even moeizaam gaat en dat ik niet veel op kan in één keer. Ik ben volgens mij ook wel weer wat afgevallen. Na het terras wilden we het stadje verkennen, maar toen we de bocht om gingen van de hoofdstraat kwamen er weer van die rot stenen waar ze hier gek op zijn maar die m’n scootmobiel niet leuk vind. Het geschommel op de stoel kan ik wel hebben met de pijn, maar heuveltje op op deze stenen is de scootmobiel niet van gecharmeerd en we kwamen halverwege niet verder omhoog omdat de scootmobiel niet genoeg accu kon trekken omdat hij niet vol zat. We zijn omgekeerd en op het vlakke stuk ging het weer prima. We dachten dus goed te zitten nu, maar na weer een bocht waren die rotstenen er weer en toen begaf ie het ineens helemaal. Hij had er, wat we ook probeerden, geen zin meer in. We stonden midden op de stoep stil en heb de scootmobiel maar bij de parkeermeter gedropt, terwijl Hendri de auto op was gaan halen. Ik had mede van de spanning nu echt gigantisch veel pijn in m’n buik en rug. En na een dikke 2 uur rijden op tip van de serveerster heel hard bij een aantal winkels een oplader te krijgen, gingen we behoorlijk depressief weer naar het huisje. Omdat het prettiger voor me is, rijdt ik meestal maar halverwege moest ik het stokje overdragen aan Hendri want het gingecht niet meer. Ik was extreem moe en had extreem veel pijn en wilde het liefste naar huis. Na eindelijk bij het huisje te zijn, ben ik helemaal ingestort en kon niks meer en ben in bed gedoken. Na een uur van het proberen van allerlei posities geprobeerd of douchen zou helpen, dat hielp wel voor de rug maar helaas niet voor de buik. Weer terug het bed in maar hoe ik ook ging liggen, ik had zoveel pijn die alleen maar gekker werd dat ik een paar keer op het punt heb gestaan een ambu te bellen. Ik was met vlagen ook misselijk als de pest en heb heel wat overgegeven helaas en ik kreeg gewoon geen positie waarin de pijn iets beter van werd. Ben uiteindelijk om 22.00 uur naar de bank gestrompelt en Hendri heeft me het dekbed en het kussen en zwangerschapskussen gebracht. Ik lag er even redelijk comfortabel en had voordat ik naar de bank strompelde een slaappil genomen en ik dommelde steeds een half uurtje weg. Nadat Hendri naar bed was gegaan ging het zo elke keer een paar half uurtjes goed maar was wel heel bang om nu om 3 uur helemaal uitgelegen te zijn met slaap en de rug. Om 00.30 uur werd ik weer wakker op de bank en was de pijn nog steeds heftig maar iets beter. Nog even een sigaret gerookt en besloten toch het bed weer even te proberen. Nog een slaappil genomen omdat ik de rust gewoon echt even nodig had. Gelukkig ben ik vrij snel toch weer in slaap gevallen en werd met volle verbazing om half 7 pas wakker! De pijn was vanochtend redelijk afgezakt en zeurde alleen nog maar, maar ik was behoorlijk depressief! Zo wil je de vakantie niet afsluiten en we moesten vandaag alweer naar huis.
Om 8 uur heb ik de stoute schoenen aangetrokken en heb de receptie gemailt of 1 nachtje bijboeken mogelijk zou zijn en iets over 9 had ik mail terug dat ze ons huisjesnr nodig hadden en gingen kijken. Uiteraard terug gemailt met een uitleg waarom we dat graag wilden en om 10.00 uur kregen we het mooie nieuws dat dit kon! Mijn ervaring en van andere mensen ook is dat dit normaal eigenlijk niet kan (midweek, weekend of week) dus we waren extreem blij dat het nu wel kon! We zijn vandaag opnieuw maar zonder Woeffies terug gegaan naar Cochem! Helaas paste de rollator niet meer in de auto toen we van huis gingen maar we hebben een manier gevonden waarbij ik iets en redelijk een stukje kon lopen. Ik voelde wel nog aan alles dat m’n buik heel fragiel was dus moest echt oppassen. We kwamen aan de hoofdstraat de City trein tegen en hebben zonder nadenken een kaartje gekocht en hebben een prachtig mooie toer gehad door de stad!
Hele mooie stad met prachtige pandjes en uitzicht op de bergen! Heel blij dat we dit tegenkwamen en gedaan hebben! Na de treinrit even op een terras gezeten wat drinken en toen richting de rondvaartboot! Daar was het ons gister al om te doen en heel erg fijn dat dit nu vandaag toch nog kon! Ook dit was zo genieten!
Echt prachtige uitzichten en ontzettend veel wijnvelden. Echt super blij dat we dit hebben kunnen doen! Rond een uur of half 6 waren we weer bij het huisje, bij twee hele blije Woefies en we gaan vanavond even snacken van de snackbar en lekker bankzaken doen! De buik is nog steeds een beetje van slag en moet oppassen maar ik hoop dat na nog een goede nacht slaap, morgen alles weer ok is zodat we fatsoenlijk naar huis kunnen.
Ik ben wel elke keer nu zo boos en gefrustreerd dat ik de kanker moest krijgen en dat vakanties niet meer zo vanzelfsprekend zijn en niet zonder moeite, goed nadenken en vooral luisteren naar signalen van m’n lichaam zijn. Het is zo teleurstellend wanneer je iets in je hoofd hebt om te doen en waar je naar uit kijkt, dit op de dag niet blijkt te lukken! Het is zo verdomd lastig! Ook voor en met Hendri. Het vraagt veel van ons alletwee.
Wel heel dankbaar dat vandaag zo kon en daar houdt ik me nu even aan vast!
