Ik was gisteravond echt zo doodop! Het was al een hectische dag vanaf halverwege de ochtend. Maar zoals gezegd gister werd ik behoorlijk fijn wakker na een wat onrustige start van de nacht. Na even rustig alles doen wat dus niet veel was, ben ik even lekker buiten gaan zitten.
Dit lukte ook behoorlijk goed! Maar vergeet daarbij niet dat de pijn echt nog niet weg is en de blijvende pijn die de kanker veroorzaakt is er ook nog! Dat leeft nu eigenlijk altijd samen met me en zal en moet ik rekening mee gaan houden ( Eindelijk snap ik hem helemaal volledig! ) Maar het was fijn buiten. En ik hoop dat de pijnbestrijding die ik straks heb de pijnmomenten beter onder controle brengt. Helemaal weg zal het waarschijnlijk nooit, maar ik wil het nu wel zo optimaal mogelijk! En gelukkig heb ik daarbij een hele fijne Huisarts!
Maar toch weer, ondanks de onrustige nacht, voel ik me steeds beter! Blijft heel fijn om te zien dat mijn harde werken eindelijk aan het belonen is!
Maar ik was met de verlichting bezig en had nog één kabel nodig om aan te sluiten, maar ik miste een kabel. De jongens aan de werkplaats gebeld en we dachten dat we het goede kabeltje hadden, maar helaas een oud type! Dus kon het niet afmaken. Daar baal ik dan altijd zo van. Klaar = klaar & weg = weg en dat allemaal om dit domme kabeltje.
Dat was ook het laatste wat ik buiten kon doen en werd alweer moe dus m’n spullen gepakt en opgeruimd en weer bed in helaas. Eenmaal gesetteld wilden Diesel & Max uiteraard weer op bed! Het lijkt wel of ze me echt beschermen zodat ik niet weg kan ofzo door altijd zo te liggen. Maar het ligt vast gewoon veel te lekker voor ze en we verwennen ze te veel haha. Maakt ook niet uit. Het is leuk en gezellig. Ga ik straks wel missen als het bed weg is!
Mama had nog wat voor ons opgehaald wat ze kwam brengen en Hendri was ook even thuis vanwege dus die kabel die niet goed was en nadat zij weer weg waren ben ik weer naar binnen gegaan want werd weer moe en moest liggen. Hendri ook laten weten dat mijn werkdag erop zat! Het was genoeg en mooi geweest.
Rond half 12 lag ik weer netjes in m’n bed met de hondjes aan mijn zijde uiteraard. Die willen altijd alleen maar op bed als ik er lig. Het ligt lekker en ze zorgen volgens mij ook een beetje voor me.
Het was inmiddels lunchtijd en manlief heeft heel fijn even broodjes gemaakt zodat ik kon blijven liggen. En even snel gegeten vandaag zodat we alle twee even konden rusten en dat is gelukt gelukkig.
Inmiddels was het 15.00 uur en ik voelde me zweterig. Dat doe ik met vlagen al een paar dagen dus toch de temperatuur even gemeten. 37,7. Hmmm ik heb al lang geen koorts meer gehad, maar zoals ik gister dus al zei, nu verhoging. Herstel is echt bezig gelukkig! Eindelijk merken en voelen we ook dat mijn harde werken zich beloond! En nu gaan we het zo blijven houden maar dan in balans en met rust! Die we zo hard nodig hebben en ook verdiend hebben, want we hebben nooit opgegeven, al hebben we dat soms wel gedacht en gehoopt zo intens was het op sommige momenten. Nooit meer dit en op deze manier! 🫶
Dat was ook het moment dat ik de tandarts ging bellen omdat ik moed had verzameld. Ik was er echt bang voor! Maar het viel echt zo mee! Ze wilde niet herkenbaar op m’n blog dus dat respecteer ik, maar het hoort wel bij mijn proces dus zo mocht het! Compromisen sluiten is leuk! Maar een paar gaatjes en 1 echte grote. En een doorverwijzing naar het Isala in Zwolle. Dat gaat ben ik bang nog even duren. Maar ik ga weer vaak bellen. Bij de tandarts sta ik wel op de bellijst. Ik ben altijd thuis dus ze mogen altijd bellen als er iets uitvalt, kan nu eigenlijk altijd wel.
Dit heeft natuurlijk wel een hele grote hap uit mijn energie gehaald. en thuis ook direct weer naar bed! Maar toen kwam de stoelgang weer lastig doen. Maar verrassend genoeg valt alles op zn plek en het was nog pijnlijk maar veel stabieler en de pijn veel lichter, meer weer opluchting dan pijn, zoals het hoort. En ik ben bang dat ik jullie vermoei met mijn normalig heden maar jullie beseffen denk ik dan echt niet hoe abnormaal dit voor mij geworden is! Ik doe alles even met heel veel passie en toewijding! Dat komt nu langzaamaan weer in balans gelukkig.
Ik had alles in huis (laten) halen voor Macaroni of Spaghetti en dat was heerlijk, simpel met kruiden uit eigen tuin. Dat begint te bevallen! Ga ik zoveel mogelijk doen heb ik mezelf voorgenomen. Beetje ruzie gehad omdat ik te moe was en daardoor chaotisch maar het smaakte evengoed nog heerlijk!
Maar het is even wennen. En heel veel, en heel zwaar! Maar dat geeft niet! Alles voor het goede doel en dat is rust, balans, normaal en vooral weer genieten van het leven met elkaar!
Want we hebben zo’n fijn leven als alles weer normaal is. Voor nu geniet ik met volle teugen van de processen en wat ik leer! En ook dat zal weer in balans komen! Voor nu ben ik wie ik ben tot ik weet wie ik zijn moet om met de kanker te kunnen leven! Dus geduld voor jullie die gek van me worden haha.
Mijn lichaam is bijna hersteld ( buiten de kanker om uiteraard ) Daar moet ik dus mee gaan samenleven, maar het begint bij het lichaam. Tussendoor zijn er systemen aan het komen om ons allemaal te ontzien als ik wel weer een slechte periode ga krijgen. We weten allemaal dat het kan. We gaan dit zeker niet een volgende keer weer zo doen! Het was niet gezond voor niemand niet! Ik zie aan mezelf deze week heel veel resultaat en vooral rust in m’n gezicht! Dankbaar dat ik zoveel foto’s heb gemaakt en het nu zelf kan zien. En dan hebben jullie nog lang niet alle foto’s gezien! haha
Ik was nu echt zo moe dat een stap zetten bijna niet meer lukte dus in bed de meest fijne positie gezocht die ik kon vinden en dat is gelukt en daar heb ik met manlief ’s avonds lekker de Verraders gekeken, zoals we altijd deden! Voor dat het zover was had manlief nog een afspraak met een collega aan de zaak. Heb ze gebeld dat hier de koffie klaar stond. Hun lekker in de keuken ik in m’n bed, met m’n blogs bezig en rommelen. Ouderwets iets voor mezelf.
Na de verraders zijn we beide lekker gaan slapen! Het was wel een rommelige en rumoerige nacht en was weer vroeg op vanochtend. Maar ik weet nu hoe ik ermee om moet gaan en dat is fijn i.p.v. paniek en stress!
Liefs en knuffel van mij!
en ’s middags dacht ik eraan om 15.15 uur dat ik echt de tandarts moest bellen! Durfde steeds niet goed of ze waren niet bereikbaar maar nu moest het! Ik dacht dat m’n hele gebit naar de knoppen was dus stond echt doodsangsten uit! Maar toen ik belde en mijn situatie uitlegde, had ik geluk en kon ik 16.15 uur komen door een uitval! Ik schrok ervan! Maar dit was goed, dan heb ik ook geen tijd om na te denken! Heb alle spanningen door m’n lijf gezien en gevoeld haha. Heb er een paar foto’s van gemaakt. Nu vanochtend best grappig om terug te zien haha. Ja, ook de lelijke deel ik want het laat echt bijna alle emoties zien die er zijn en ook dat heeft iedereen wel eens!
