Gisteren zei ik het nog… Even rusten zodat ik niet overmoedig zou raken. Blijkbaar heeft mijn lichaam dat heel erg letterlijk genomen! Ik ben letterlijk de gehele dag kwijt van gisteren!
De stoelgang leek allemaal eindelijk op de regel en ik wilde gewoon mijn dag gaan beginnen zoals altijd. En toen moest ik ineens toch hard rennen, en dan heel hard! Bij de derde ronde moest ik een positie aannemen zodat de pijn nog enigszins draagbaar was en daarbij schoot het mij in de rug, wervel of zenuw. Ben er nog steeds niet achter, maar ik kon letterlijk niks meer! Ik was ineens gigantisch in paniek omdat ik bang werd dat als ik zou bewegen ik verlamd zou raken omdat ik iets zou raken ofzo. Ik heb dit echt nog nooit meegemaakt en de paniek was ineens ook echt heel extreem, maar ik was alleen en zou toch terug naar bed moeten… Ik weet ook niet meer hoe, maar ik ben in bed beland maar er was gewoon geen van de normale posities waar ik in kon liggen die verlichting gaf. Hierdoor werd de paniek en angst alleen maar erger helaas en kon helemaal niks beginnen. Hendri belde nog , maar kon m’n arm niet bewegen om de telefoon te pakken en uiteraard lag net m’n horloge op de oplader waar ik niet bij kon. Normaal komt hij dan vaak wel even thuis om te kijken of alles goed is, maar zul je altijd zien, dat lukte nu niet. Tabletten geprobeerd, de bolus geprobeerd, uiteindelijk m’n warmtekussen kunnen pakken om te testen of warmte zou kunnen helpen maar natuurlijk deed die helemaal niks!
Toen kon ik mij nog maar één oplossing bedenken… Naar boven strompelen en een bad proberen. ( Dit was trouwens geloof ik ergens einde van de middag of begin van de avond, weet het echt niet meer. ) De vleugelnaald boven verzet zodat mijn been buiten boord kon hangen en na lang gemartel, lag ik dan hoor.. Het hielp wel voor de rug, maar voor de darmen was het wat minder prettig maar dat nam ik maar even voor lief! Inmiddels was Hendri ook thuis en hielp me waar hij kon, maar ik was zo van slag dat ik hem alleen maar heb lopen afsnauwen. Zo niet lief van mij en zo niet ik! Maar dat hebben we vandaag gelukkig wel weer goed gemaakt! 🫶 De Huisarts had ook nog gebeld, maar ook daar kon ik niet bij komen, en ook al was dat gelukt ik had teveel pijn om te kunnen praten.
Tussen in dit hele verhaal zitten nog van allerlei gebeurtenissen waar ik echt geen weet meer van heb! Mama schijnt nog langs gekomen te zijn omdat Hendri dat graag had om even te kijken of het nog goed ging, maar ik weet het echt niet! Ik sliep waarschijnlijk toen even heel erg vast. Wel lief van Mama! 🥰 Ergens heb ik ook nog koffie aangezet om te willen drinken, maar ook dat staat niet in mijn geheugen. Hendri heeft later wel nieuwe gezet maar ik weet zelfs niet eens meer of ik die wel opgedronken heb…Afgelopen nacht heb ik de werkkast in de schuur nog her-ingepakt en gesorteerd… ( Dat zijn dingen die deed ik vroeger altijd als ik tijdens volle maan niet kon slapen en bezig wilde zijn, meestal ging ik dan keukenkastjes poetsen, nu de de werkkast haha ) Ja hoor, we blijven gewoon lachen! )
Alles sinds gisterochtend is dus eigenlijk gewoon even helemaal verdwenen! Ik ben dus nu de hele dag al emo t/m en blijf me afvragen wat er gebeurd is, maar we hebben maar besloten om het te laten gaan en morgen gewoon weer de draad op te pakken! Maar toch zit het niet lekker en het houdt me toch de hele dag al wel bezig. De hondjes hebben vanochtend wel lekker bij me gelegen. Dit maakt toch echt wel dat de dag altijd goed begint gelukkig! 🥰
Vandaag was een dag waarin ik maar geprobeerd heb om gewoon “normaal” te doen! De radio gewoon lekker aan op Kink , m’n rituelen en dingetjes gedaan. Opgeruimd wat al zo lang was blijven liggen en heb met alles heel erg rustig mijn tijd genomen om het te doen, deze dag was toch al naar de knoppen.
Ik had gehoopt dat de Huisarts vandaag nog even zou bellen maar helaas. Buurtzorg is wel geweest en omdat ik de huisarts dus nog niet gesproken had en wel graag had willen overleggen over de vermindering werd ik natuurlijk weer een twijfelkont en wist ik even niet wat ik moest doen. Na even gepraat te hebben met Ina, toch besloten om de continue met een halfje te verlagen en mocht het niet gaan kan ik de Huisarts alsnog bellen voor overleg en kan het weer aangepast worden. Maar zoals ik nu kan beoordelen blijft dat wel goed gaan denk ik.
Om 12.00 uur had ik de afspraak staan met de POK van de Huisarts om even de controle eindelijk te doen die we al een paar keer hadden uitgesteld. Ik ben nu al meer aan het meten op advies van de Dietiste en ik vond hem zelf behoorlijk schommelen dus wilde graag haar mening en advies. Het viel haar nog niet tegen gelukkig en weet nu waar ik bij de komende metingen op moet gaan letten. We hebben afgesproken dat ik haar begin mei de rapportage van de metingen stuur, zodat ze kan kijken en van daaruit gaan we verder. Ik wil niet dat het een obsessie gaat worden dus ik blij met dit resultaat!
Nadat ik thuis kwam m’n broodjes gegeten en gewoon weer terug naar het Lactosevrije brood! En dat ging vandaag gelukkig weer helemaal goed. En een lekkere boterham met Pindakaas kan gewoon nog, las ik dus daar ben ik wel blij om! Moet van dit brood wel iets meer eten om vol te raken, maar dat is niet erg. Eten vind ik nooit erg haha.
In de middag even nieuwe plas pampers besteld voor Diesel & Max. Ze waren toch te gesneuveld om goed te werken en bleef bezig om ze goed te plakken voor 10 min. Ik hoop dat ze morgen al binnen komen want ze werken echt zo goed! Gelukkig had ik het doosje nog dus ze vinden was makkelijk. Volgens mij is het wel een iets ander merk geworden, maar weet ik even niet zeker meer hihi. Maakt ook niet uit, als ze maar helpen!
Natuurlijk ’s middags bij de koffie wilden Diesel & Max wel graag hun hondenkoekje. En die kopjes kun je gewoon ook geen nee zeggen, dus natuurlijk kregen ze die. Heb zelf wel even overgeslagen vandaag, omdat ik het toch na de afgelopen twee dagen even rustig aan wilde doen.
Heb toen nog even het één en ander voor de zaak moeten uitzoeken en regelen en voor ik het wist was het ook alweer half 5 en tijd om alles klaar te zetten voor het avondeten. Ik had nog wel graag door willen gaan, maar werd ook even op de vingers getikt door Hendri dat er morgen ook weer een dag is en daar had hij natuurlijk ook helemaal gelijk in dus heb maar trouw geluisterd! ( Ik kan het wel hihi )
Net voor het eten troffen we Max ineens zo voor de haard aan. Er lag even een stuk hout op dat een beetje hellig brandde en dat vond hij geloof ik toch een beetje eng en spannend en moest in de gaten gehouden worden haha.
Die hond is altijd zo grappig! En ik kon het natuurlijk niet laten om er even snel een foto van te maken! Hij kijkt zo aandachtig. Zou soms echt willen dat ik even zijn gedachten kon lezen haha.
Jennie heeft vanavond haar best gedaan op de maaltijd zodat hij Lactosevrij was! En dat is gelukt gelukkig en het was ook gewoon prima te doen zo! Volgende keer gaan we proberen de Jus iets dikker en wat meer op smaak te krijgen, maar dit was zeker niet verkeerd en ook gewoon een lekkere ouderwetse maaltijd met groente, vlees en aardappelen. Bij het zoeken naar de ingrediënten van de jus vond ik nog een website met glutenvrije producten en gezien die twee toch vaak samen gaan, ga ik daar vanavond of morgen maar eens op kijken. En het zou me trouwens ook niet verbazen als Gluten ook een probleem is bij me. Maar een keer laten mee prikken als ik weer moet bloedprikken.
Vanavond dus wel lekker op een rustig tempo bezig geweest met het op rommelen van de dingen die al zo lang blijven liggen. De dag is zoals ik zei toch al verloren en dan is het maar weer gebeurd, Ik zou nog wel duren door kunnen gaan maar nu om 21.00 uur is het ook wel mooi geweest! Ik type m’n blog even af, trek dan lekker m’n pyjama aan en duik onder de dekens gaan weer een poging doen om de Night Agent afleveringen te kijken en dan zien we morgen wel weer verder.
Wat ik wel even heel erg leuk vond om te doen, was mijn rollator weer even op pimpen! Ik had mijn knuffels en houtbrandbordje teruggevonden en volgens mij zitten ze nu weer goed vast! Hier wordt ik echt wel weer blij van vanavond! De groene Kikker, heb ik van Imre gekregen vorig jaar. Ze vond dat ik hem harder nodig hard dan ik toen, dat smelt mijn hart nog steeds! 🥰 En de andere knuffelbeer komt van de Wensambulance! Bij mijn tweede wens naar het concert van Muse samen met Anne! 🥰 Ook dit vergeet ik nooit weer en zal me altijd bijblijven dus ik ben blij dat ze weer altijd met me mee op pad gaan!
Alles wat ik verder nog van de afgelopen 2 dagen mis, komt misschien de komende dagen nog wel weer naar boven drijven ofzo. Maar volgens mij heb ik zo het meeste wel gehad. Het waren weer enerverende tijden en ik hoop dat morgen alles echt gewoon weer even gewoon verloopt! Ik wordt er, als ik er teveel bij nadenk wel echt moedeloos en radeloos van. Het lijkt gewoon maar niet op te houden! Genoeg is zelfs voor mij een keer genoeg! Maar ik heb voor mezelf nog steeds niet de keuze om op te geven! Ik zal dit overwinnen en het zal beter gaan worden! Dat moet gewoon en eerlijk, na al het harde werken heb ik het gewoon ook verdiend!
Ik hoop dat jullie dagen beter en mooier waren en ik hoop jullie morgen te kunnen verblijden met een wel fijne, mooie, rustige en ook weer een zonnige dag! Want jeetje wat was die regen weer troosteloos vandaag! Was nog wel zo slim om even wat mestkorrels door de druiven en passiebloem te mengen, doen die het straks in ieder geval weer goed! Het gras en de rest moet maar later want het was echt veel te nat voor me vandaag.
Grote knuffel en weer veel liefs vanuit de Wondere Wereld van Kaatje!
Ach Karin toch! Ging het net elke keer een stukje beter, krijg je dit weer…zou toch maar dit bespreken met een arts. Want deze paniek wil je natuurlijk niet nog eens.
Sterkte weer🍀
Liefs😘
Wordt aan gewerkt, Caroline! Maar lief van je! Komt wel goed! We denken dat er nog wat bij speelt wat we nu weer uit gaan proberen! De dokters zullen hetzelfde adviseren. Enige wat ik wel wil is wat extra prikken bij het bloedprikken volgende keer.