Alles in één… Wat een dag zeg! alweer….

Alles in één… Wat een dag zeg! alweer….
Door mama gemaakte Diamond Paintings van ons allemaal!🥰

Ik dacht vanochtend even… Daar gaan we weer! Maar na een paar tellen wakker worden sloeg dat om naar huh, hoe kan dit? Ik voelde me redelijk ok nog. Maar nadat Hendri koffie voor me had neergezet en richting school ging, zakte het ook behoorlijk snel weer in helaas… De pijn kwam maar het was vooral moeheid wat me overviel van alle kanten! Ik was vandaag echt heel erg blij dat ik een goede rollator heb! Die heeft heel erg geholpen met vooral mezelf steeds overeind krijgen! Door de operatie zijn m’n spieren behoorlijk achteruit gegaan. Ik maak tegenwoordig maar gebruik van klusjes in huis om ze te trainen en dat gaat verrassend goed! Helemaal in combinatie met de smartwatch en Samsung health app. “Training complete” horen werkt behoorlijk motiverend kan ik je vertellen haha.

Gisterenmiddag onze lieve huisarts ook nog even onverwachts op bezoek gehad! Heel fijn en open gesprek gehad over wat er allemaal speelt. En dat was even heel fijn! Ze heeft zo’n prettige persoonlijkheid en denkt mee en geeft mij ook het vertrouwen het op mijn manier te doen deze keer. Na weken/maanden pijn voor de operatie omdat er niet naar mij geluisterd werd, is het fijn dat dat nu wel gebeurd! Wel tot op zekere hoogte natuurlijk het moet wel medisch verantwoord blijven en dat doet het ook! Ik ben blij om in een dorp te wonen waar persoonlijk contact nog zo hoog staat! Heb haar ook laten weten heel veel respect voor haar te hebben! Ze hoeft hier niet in mee te gaan maar geeft me wel de kans, hoe fijn is dat! En na vandaag weet ik dat ik er komen ga!

Buurtzorg is vanmiddag ook geweest om de doorloop morfine te verlagen! Weer een stap dichterbij dat stomme kastje weg, jippieee! 🥳 We komen nu wel op het punt dat de blijvende medicatie die nodig is voor de kankerpijn, moet gaan beginnen! Is en blijft altijd een beetje spannend, maar kom maar op! Woensdag hebben we weer contact, maar denk dat ik morgen even ga bellen om het naar maandag te zetten als dat nog kan. We zullen zien! Ja, ook dat gaat gewoon door…

Ik denk dat ik gisteravond voor het slapen gaan echt het dieptepunt heb bereikt van wat kan. Ik hoop het in ieder geval want dat hoef ik echt niet nog een keer weer mee te maken! Zal jullie de details besparen. Ik probeer alles even beknopt samen te vatten want het was veel vandaag! Gelukkig niet alleen maar negatief en ga ik straks met een heel fijn gevoel slapen! ( Hoop ik tenminste want ik heb letterlijk zo’n beetje de hele dag geslapen na iets doen! ) M’n lichaam geeft heel duidelijk aan dat het overwerkt en moe is en vandaag heb ik echt, maar dan ook echt geluisterd en wie wat wilde had gewoon even pech! Ik zet door! Begin van de dag heb ik ook echt niks gedaan. In de loop van de dag werd ik al wat soepeler haha. Het motiveerde me ook wel heel erg, dus eigenlijk is het best een mooie en productieve dag geweest! Life is what you make of it!


Ik heb in ieder geval geen enkele foto vandaag en gisteren op misschien één of twee na. En dat is ergens jammer, want wilde graag echt alles documenteren, maar het was echt even nodig! En dat bleek verstandig en wijs want hoe later op de dag, hoe met sprongen ik vooruitging. Vond het bijzonder vreemd ineens tot ik mijn naald ging vervangen! Het bleek dat dopje niet meer goed zat en ik had hem zo goed afgetaped dat ik het nog niet had gevoeld. ( Ik check meerdere keren per dag! ).

Alleen die stomme moeheid blijft maar vandaag… Het is helemaal mijn eigen schuld geweest. Veel te lang, veel te veel van mezelf gevraagd. Dat houdt geen mens vol! Heb vanmiddag gelukkig een aantal hulptroepen in kunnen schakelen genaamd SuperMama en SuperPapa en niet te vergeten Schoonmoeders en Manlief! 🫶 Waar zou ik zijn zonder hen? Nergens vandaag! Ze waren echt fantastisch. Ik hoefde even helemaal niks en werd verwend! Ik krijg er nu weer kippenvel van! Ze doen het ook met alle liefde maar ik vond het echt heel speciaal, dit gun ik mezelf echt nooit en het voelde ook raar! En natuurlijk heb ik wel geholpen waar kon en toen ze allemaal weg waren was ik zo gemotiveerd en energiek even dat ik nog wat kleine dingen heb weggewerkt. En vanavond ging dat gewoon door haha dus ja productief van vandaag zeker! Op een gegeven moment had ik door dat ik aan het doordraven was zoals gewoonlijk en ben toen ook netjes gestopt! Het aard van het beestje kun je nooit helemaal veranderen en dit is blijkbaar iets wat altijd zal blijven want komt steeds terug en waar ik dus balans in moet gaan vinden. Maar met alle obstakels die ik al heb gehad moet dat makkelijk te doen zijn!

Ik lig nu lekker in ben met het gemaakte zwangerschapskussen die Mama gemaakt heeft. En ben een dankbaar en blij persoon! Wat hebben wij het getroffen met de lieve mensen om ons heen! Ik heb echt een hele nieuwe waardering voor alles gekregen en het is jammer dat ik eigenlijk zo ziek ben, maar het is hoe dan ook zo fijn en fantastisch! Dat wordt weer druk zijn met tekenen voor iedereen maar dat worden er inmiddels zoveel dat ik maanden zoet ga zijn denk ik haha. Maar dat komt goed! Alles op z’n tijd en plaats!

Ik zit hier nu wel te denken… Hoe bizar is vandaag? Ik kan het niet omschrijven en weet ook niet helemaal wat ik precies voel naast heel veel liefde en warmte! Ik had het er met Mama vanavond ook even over. Ik weet echt niet meer zo goed wat normaal is. Het klink waarschijnlijk raar en gek en alsof ik gek geworden ben soms de laatste tijd. En misschien wel, misschien niet. Dat laten we buiten beschouwing. Ik moet soms vragen of iets normaal gedrag is of niet. Is het normaal dat dit gebeurd? Is het normaal dat dag gebeurd? Je begrijpt het idee wel! We zitten al zolang in de medische molen dat het ergens ook helemaal niet gek is. We kwamen er vanavond achter dat het al 3 jaar geleden is dat we echt op vakantie geweest zijn! Sinds dien alleen maar stress, medische (nood) situaties , werken ( Eigen zaak stopt nooit ) en buiten het lichamelijke werk voor mij om ( In het begin ging ik gewoon door ) zijn we altijd heel stom een beetje door gegaan alsof er niks gebeurd en gaande is. Hoe dom kun je zijn? Besef nu dat we in de ontkenning zaten maar gelukkig zijn we nu beide bezig om het beter te maken voor ons en onze nieuwe situatie! We moeten gaan samenwerken met vooral de kanker en de periodes dat ik chemo kuren heb. En we zijn heel goed aan het werk om dat te bewerkstelligen voor onze situatie! Er is geen handboek, je moet er zelf één maken gebaseerd op jouw behoeften! Gelukkig was ik de afgelopen weken al begonnen met heel veel dingen en hoefden we niet vanaf 0 te beginnen. Maar dat leverde ook weer andere dilemma’s op maar dat terzijde haha anders kan ik bezig blijven hier.

Bij alles wat ik nu doe voelt het vreemd normaal en raak ik soms behoorlijk in de war en ben dan even helemaal kwijt wat ik aan het doen ben en wat ik moet met wat ik in m’n handen heb en dat is heel bizar! Ik raak momenteel best snel overprikkeld door veel dingen. Zal gedeeltelijk door de chemo komen maar ook wel een beetje hoe ik ben. Ik merk dat alles opschrijven en vertellen helpt om dat rustiger te krijgen. Komen we ook weer terug op planning, structuur en m’n lijstjes haha. Ik heb geloof ik nu een systeem dat werkt en ik kan er van overal bij komen ( Pietje precies ) maar wat vooral handig gaat zijn is dat ik alles op m’n mobiel kan doen dus ook ergens even tussendoor en het geeft zoveel rust als ik niet de hele tijd in m’n hoofd hoef te onthouden wat ik niet mag vergeten want dat hebben jullie ook allemaal wel eens of vaak zoals ik! hihi.

Het klinkt voor jullie allemaal misschien alsof het meeste de normaalste zaak van de wereld is en zitten jullie gapend te lezen, maar mijn wereld heeft dus echt een tijd stil gestaan en leef al een tijd vanuit de woonkamer en het voelt als een nieuw begin! En die gaan we dus zo inregelen dat het voor ons gaat werken! Ben blij en dankbaar voor deze nieuwe kans en ga er alles uit halen wat erin zit, het wordt nu soms wel een beetje saai en eentonig maar dat moet ik er maar voor over hebben en dan afschalen wat we niet willen, zodat het wel leuk blijft, want dat is uiteindelijk waar we het voor aan het doen zijn allemaal! Gelukkig zijn, niet teveel stress en mooie herinneringen maken!

Ik heb net nog even snel 3 foto’s kunnen maken. Manlief is helaas al naar bed.

Ik kan volgens mij nog wel uren door blijven typen haha maar hiermee sluit ik hopenlijk gister en vandaag af wat heftigste dagen betreft, maar eerlijk heb ik geen idee meer wat me precies te wachten staat maar we gaan het mee maken….

Nog even wat dingen afronden, beetje tv kijken en dan toch proberen te slapen. Als het niet lukt ga ik me ook wel vermaken nu dus hoe dan ook komt het goed! Ik ga in ieder geval blijven luisteren naar wat m’n lichaam me verteld want die verteld oh zo veel als je het wilt zien! Op naar morgen! Ik heb er zowaar zin aan vanavond!

Liefs & Knuffel van mij!

Wil je meer blijven lezen??

MELD JE AAN en ontvang de nieuwste blogs in je mailbox en blijf op de hoogte van mijn ziektebeeld.

We spammen niet! Lees ons privacybeleid voor meer info.

Laat een reactie achter

Reacties

Nog geen reacties. Waarom begin je de discussie niet?

Geef een reactie