Ik had van alles verwacht maar niet de afgelopen week! Toen ik mijn vorige blog schreef, voelde ik me best wel goed en ging vol goede moed naar bed ’s avonds om vrijdagochtend richting Groningen te gaan voor de chemo kuur! En toen werd ik ’s nachts rond 3 uur wakker van de hevig extreme buikpijn! Ik heb een paar keer op het punt gestaan om de huisartsenpost te bellen omdat de pijn echt extreem was, maar ik wist ook dat ik de vorige keren, ik vol gestopt werd met Morfine en ze niks konden vinden en dus een paar dagen moest blijven tot de pijn onder controle was en weer naar huis kon…. Aan hoe de pijn voelde wist ik dat het zo weer zou gaan lopen dus heb de nacht maar uitgezeten. Ben om 6 uur in bad gekropen in de hoop dat dit wat verlichting zou geven. Dit deed het ook voor de rug, maar voor de buik voelde de warmte alles behalve prettig dus ik was er met een kwartier ook weer uit helaas.
De pijn was ’s ochtends niet zo extreem als in de nacht maar wel zo hevig dat ik wist dat ik niet naar Groningen zou kunnen zo en wilde gaan bellen met de taxi en het UMCG, maar was inmiddels zo moe dat ik als een blok in slaap ben gevallen! Rond 9 uur kwam de schoonmaakster om de deur kijken maar ben ook zo weer in slaap gevallen en schrok om 10 uur wakker. Direct gebeld met het UMCG want werd om 10.15 verwacht bij de Oncoloog. De verpleegkundige snapte heel goed dat ik niet was gekomen en zei ook direct dat buikgriep heel erg heerst en zou het mijn arts doorgeven. Ze belde me vrij snel daarna al op en met de nodige instructies is de kuur nu doorgeschoven naar komende vrijdag. Ik heb zaterdag voor één van de eerste keren in m’n leven koorts gehad en ik heb echt nooit koorts! Zelfs met al mijn alvleesklierontstekingen niet. Dit is voor artsen altijd verraderlijk want wordt altijd naar huis gestuurd omdat het vast niks is, door geen koorts… Ik kan hier van alles van vinden maar goed ik hou mijn mening daarover maar voor me. Het hele weekend heb ik letterlijk niks anders gedaan dan op de bank liggen, overgeven, slapen en met vlagen creperen van de pijn. En de mensen die mij kennen weten dat ik dit normaal echt nooit kan dus ik had het goed te pakken! Zondagochtend was ik wel echt even toe aan even iets leuks en ging het wel goed genoeg om samen even naar de Crea beurs in Hardenberg te gaan. We zijn er niet lang geweest en het auto rijden was niet super prettig maar wel heel blij dat we even geweest zijn! Heb leuke ideeën opgedaan en nog wat leuke doe-het-zelf pakketjes ge-scored. En soms moet je even wat ondanks de pijn omdat het leven daar gewoon een stukje mooier van wordt en je even afleiding hebt van de ellendige sleur waar we even in zitten.
Maandag ging het gelukkig weer iets beter en had ik alleen pijn als ik te veel bewoog dus heb het rustig aan gedaan. Ben wel naar m’n afspraak voor Schematherapie geweest, want dat vond ik wel belangrijk gezien m’n hoofd me elke keer veel te gek maakt en heb daar een hele goede sessie gehad! ’s avonds wel helemaal uitgeteld alleen maar op de bank gelegen maar ’s nachts gelukkig wel goed geslapen! Dinsdag voelde ik me eigenlijk best wel goed maar wel nog zeurderig als ik bewoog en een rug die er weer helemaal klaar mee is maar ondanks dat toch best veel gedaan tot een uur of 3. Toen heb ik mezelf verplicht op de bank gezet omdat het meer dan genoeg geweest was! Vanochtend met het opstaan ging alles al moeizaam en voelde ik me verdorie weer grieperig alsof het riedeltje voor de 4e keer van voor af aan begon. M’n rug is echt niet grappig meer, maar gelukkig had ik Fysio. Ik stond in dubio om later te gaan en de groepsfysio te skippen, maar ben nu achteraf heel erg blij dat ik wel gegaan ben! Ik heb niet veel gedaan maar wat ik gedaan heb voelde wel fijn! Bij het los masseren voelde Lennart al snel de knelpunten en ik kan je nu vanavond vertellen dat hij weer helemaal goed zat want ik voel me weer even alsof ik door een trein ben overreden! Ik weet nu even niet of hoe ik me nu voel, nawerking is van de fysio of dat de griep zich wel weer laat zien. Daar komen we morgen wel achter.
Ik moest vanavond ook de griepprik halen en stond wel even in dubio of dat verstandig is. De ene keer reageer ik helemaal niet op de prik en de andere keer krijg ik juist even griep en ben er daarna vanaf en gezien hoe ik me nu al voel vind ik het heel spannend dat ik wel gegaan ben, gezien ik vrijdag wel heel erg graag de kuur wil krijgen. Maar als ik het niet had gedaan dan weet ik zeker dat ik het hele najaar weer aan het kwakkelen ben en dat wil ik ook absoluut niet, dus soms moet je even een gokje wagen en hopen op het beste!
De hondjes vinden het wel groot feest want die doen niks lievers dan bij ons op de bank liggen en als ik wel even in de benen ben kruipen ze bij elkaar. 🥰
Ik heb verder dus nog steeds niet erg veel te melden want naast af en toe een klein beetje werk doe ik echt even helemaal niks dus nog even geduld a.u.b. haha. Wel hebben we maandagavond het gesprek gehad met de Trouwambtenaar en wat een onwijs leuke vrouw! Ik had natuurlijk de vragenlijst al heel erg uitgebreid ingevuld dus ze wist al veel en ik denk dat ze wel een heel goed beeld heeft van wie we zijn en hoe we onze dag willen! Wel nog een paar huiswerkopdrachten gekregen waar we komende dagen mee aan de slag gaan.
Daarnaast ben ik ook druk bezig met de bedankjes voor na het feest. Ik mag de komende tijd lekker gaan houtbranden hihi maar de inspiratie komt nog niet helemaal zoals ik had gehoopt dus ben bang dat ik binnenkort in tijdnood kom, maar aan de andere kant, onder stress presteer ik goed dus zal vast wel goed komen! Onze grote dag komt wel steeds dichterbij!!! De zenuwen beginnen ook wel een beetje te komen, maar ik geniet ook van alle voorbereidingen. Ik hoop me volgende week al goed genoeg te voelen om als Anne ook kan, even naar Almelo te gaan voor het shoppen van de aankleding in de showroom. Maar als dat niet lukt dan schuiven we dat gewoon door naar de week erop.
Voorheen zou ik hier heel veel stress van krijgen omdat ik graag alles optijd geregeld heb, maar heb met alles wel geleerd om los te laten en dingen te nemen zoals ze komen en gelukkig hebben we hele lieve mensen om ons heen die waar ze kunnen, ons helpen met alles wat nodig is! En dat maakt loslaten ook zoveel makkelijker!
Tussendoor maak ik ook nog steeds armbandjes en zijn ze nog steeds te koop via berichtje of via https://kaatjeswereld.etsy.com en gaat er nog steeds €0,50 per besteld artikel naar StichtingAmbulanceWens. Voor promotie op socials kwam ik deze foto tegen en die motiveerd mij zo erg om zoveel mogelijk op te halen voor de stichting dus wil je meehelpen? Kijk dan even of er wat voor je tussen zit.
Ik denk vaak terug aan deze dag, het ging toen echt zo niet goed met me en wat Ambulance Wens doet heeft zo’n impact en ga ik nooit van m’n leven vergeten. ❤️
Maar ik hoop wel echt dat die stomme griepen en virussen mijn deurtje vanaf nu gaan overslaan. M’n weerstand is even zo slecht dat ik echt alles oppik en wil graag nog weer even knallen qua fysio en gewicht zodat ik 9 november wel weer iets aangesterkt ben want de afgelopen 4 griep weken hebben er lichamelijk en eigenlijk geestelijk ook best wel ingehakt. Ik ga de oncoloog vrijdag nog wel even vrijdag of ik iets van een vitamine bom via het infuus ofzo kan krijgen om even die boost te krijgen die ik nodig heb, dus hoop dat zoiets mogelijk is. Ik krijg van meerdere kanten het advies om dit te vragen dus ik hoop het van harte want ben gruwelijk klaar met me zo voelen. Lichamelijk kan ik het wel hebben, maar mentaal sta ik wel een beetje aan het einde van m’n latijn en ben ik het zat om na één goede dag weer van voor af aan te moeten beginnen.
Voor vanavond zit ik er zo lekker bij en ik hoop morgen wakker te worden met frisse goede moed!
