Gisteravond om half 10 was ik zo moe dat ik lekker naar bed ben gegaan! Alle indrukken van gister waren toch teveel! We hadden de electrische deken aan gezet maar die was niet warm dus daar moet ik vandaag even naar kijken. Was geloof ik ook vrij snel vertrokken! Om 4 uur even wakker geweest en was even in de war waar ik was haha gelukkig nog weer in slaap gevallen maar om 6 uur was het hartstikke klaar en ben ik er maar uit gegaan. Hendri had gisteravond de koffie al voor me klaar gezet dus ff aan en hoppa. Het is fijn om niet meer te hoeven wachten tot 06.30 uur voor er koffie gezet mag worden! Ook mijn pijnmedicatie kon ik gewoon innemen zonder te hoeven wachten tot 7 uur. En ik ben sinds de opname eindelijk begonnen met ontbijten! In Zutphen mocht dit in het weekend pas om 9 uur met de groep en ook dat was fijn om nu gewoon te kunnen doen! Als je ontbijt eenmaal gewend bent krijg je ook gewoon honger ’s ochtends en dan is 3 uur wachten lang, kan ik je vertellen!
Ik kijk uit naar vandaag! Ik lig nu even lekker op de bank met de woefies nog in coma en Hendri nog in bed. Heb de haard al fijn aangemaakt en Kink Radio staat al lekker op. Ik ga zo eerst even verder met m’n borduurpakketje. Ik krijg nu drukte om hem af te maken want heb een hele leuke gekregen van Margot van Winnie de Poeh. <3
Wat een bizar begin van het jaar is het! Van Januari waarin ik zoveel stress en angsten had dat ik het niet meer zag zitten naar Februari waarin ik van opname bij het GGZ ben gegaan naar de opname bij Tactus om van de Morfine af te komen. De tijd is daar echt voorbij gevlogen ondanks dat er geen programma was. Het zal me altijd bij blijven hoe mensen daar binnen komen in zak en as en ze na een paar dagen al heel mooi op te zien bloeien! Ik heb wel gemerkt dat ik niet kan tegen alle wisselingen in de groep en moet eerlijk zeggen dat ik sinds de laatste 2 nieuwe ronden van opnames ik ook niet meer de puf had om mensen te leren kennen! Toen ik gister weg ging was er niemand meer van de eerste lichting en er was nog 1 man die 2 weken na mij was gekomen waar ik nog wel een redelijke klik mee had. Afscheid nemen was dus ook niet erg moeilijk! Vooral de laatste 2 weken heb ik ’s avonds voornamelijk op m’n kamer door gebracht vanwege een lichamelijk mankement waar ik mij behoorlijk voor schaamde. Het was jammer dat ik daar niet mijn homeopatische druppels voor mocht proberen want het was af en toe wel fijn geweest om gewoon gezellig bij de groep te zitten. Het is niet anders!
Ik ben blij om weer thuis te zijn en m’n eigen dingen op mijn manier te kunnen doen! Maandag moet ik even een paar telefoontjes plegen en woensdag heb ik een afspraak bij de huisarts. Even om bij te praten en om te vragen naar door verwijzing naar het Roessingh voor Oncologie revalidatie therapie. Zoals ik het lees op de site is dat precies wat ik nodig heb! Zowel fysiek als mentaal dus ik hoop dat dit gaat lukken! Volgens de site is de wachttijd ongeveer 4 weken dus dat is nog te over zien, al start ik het liefste volgende week al haha
Ik wens jullie allemaal een hele fijne zondag! Vandaag komen de knuffels gewoon weer uit Den Ham! <3
