Gisteren was een fijne dag tot aan het avond eten. Daarna ging het snel bergafwaarts helaas. Gisterochtend kwam ik bij de nachtzuster en gaf ik zelf aan dat het beter was geweest om eerst de Suboxone te nemen om te kijken wat het met de pijn zou doen i.p.v. eerst de Injectie te zetten. Zij had dat ook bedacht en we hadden afgesproken om dit vandaag te gaan proberen. Dat was voor mij een hele grote stap en was trots op mezelf en het gaf me een hele fijne boost voor de dag! In de ochtend stond in m’n hoofd het schema een beetje op de achtergrond, na de lunch werd ik weer een beetje wankel door angst en paniek. Toen de middagdienst er was ging het compleet mis in m’n hoofd. Bij elke injectie die ik vroeg kreeg ik te horen dat het niet meer nodig is en dat het allemaal in m’n hoofd zit.. En tuurlijk het meeste zit ook in m’n hoofd, de ochtendpijn is aanzienlijk minder maar nog niet helemaal weg en heb gister ook momenten gehad dat ik wel echt pijn had en het is dan niet fijn om continue te horen dat het in je hoofd zit. Ik heb de afgelopen weken erg goed geluisterd naar m’n lichaam en begin best goed te herkennen wat nou echt pijn is en wat m’n hoofd laat denken dat er pijn is. Het is en blijft lastig om dat te onderscheiden maar ik vind het niet fair dat gister alles werd weggemoffeld onder het mom van “Het zit in je hoofd” De twijfel kwam weer in m’n hoofd gevolgd door heel veel chaos, paniek, angst, onzekerheid en vooral echt heel veel twijfel!
Ik heb een gesprek met Cees, de arts aangevraagd. Er moet even weer een duidelijk plan komen over hoe we de Morfine gaan stoppen want ik weet ook heus wel dat dit er nu aan zit te komen! Ik merk nu aan mezelf dat nu er geen duidelijkheid is de angst en onzekerheid weer naar boven komt. En hoewel ik het echt dood en dood eng vind, is het wel nodig! Ik wil niet meer leven van spuit naar spuit en continue te moeten denken “Heb ik de Morfine wel bij me” als ik weg wil. Ik heb mezelf voorgenomen vandaag echt alleen te kijken naar de pijn en niet oh het is zo laat ik mag weer… Ik hoop dat ik me vandaag niet van m’n stuk laat brengen al is dat al wel een beetje gebeurd. Vanochtend bij het opstaan was de pijn t.o.v. gister ook echt weer minder en heb alleen de Suboxone gevraagd om half 8. Net rond 08.45 uur heb ik toch om de injectie moeten vragen omdat de pijn nog net niet helemaal onder controle is. Toen kreeg ik ineens te horen dat de Morfine te kort op de Suboxone zit terwijl ik het al 2 weken lang nog korter op elkaar heb gekregen en er nooit iemand is geweest die dit verteld heeft…. Dat brengt toch weer twijfel en onzekerheid en paniek maar ik ga het proberen los te laten en het vandaag weer op gevoel te doen tot ik de arts hierover heb gesproken.
We hebben vandaag weer creatief, maar ik denk dat ik even over ga slaan vandaag. Heb geen zin en even geen inspiratie om wat te maken en zit liever even rustig op m’n kamer dan in de drukte van de crea ruimte.
Ook vanochtend kreeg ik weer te horen dat ze nog nooit zoveel kaarten heeft zien hangen in een kamer hierzo… Dat geeft me elke keer als ik het hoor nog steeds zo’n boost! Ik moet echt gaan leren om me niet van m’n pad af te laten brengen.. Ik weet het allemaal wel, dat zei Renate vanochtend ook nog. M’n hoofd heeft alleen even wat langer de tijd nodig om te verwerken en te accepteren en om te schakelen!
Ik ga proberen er weer wat van te maken vandaag! Fijne maandag voor jullie lieve mensen!
