De uitgelichte foto is van de bruiloft van Dennis & Anne en ik mis wat ik hier uitstraal! Deze dag kon ik meemaken dankzij de Wensambulance en Bijlstra Hairstyling heeft m’n haar en Make-up gedaan. Ik hoop dat ik binnenkort weer eens foto’s van mezelf zie en dit gevoel er weer bij krijg!
Om 11.00 heb ik Jennie opgepikt en heb ik een paar handige en leuke dingen kunnen scoren bij Oma. Wat extra bestek is nooit verkeerd, een houten doosje die Henk nog gemaakt heeft ( Die heeft een mooi plekje gekregen ) een buikkastje ( mits de zusters akkoord zijn ), twee pannenonderzetters en een gehaakt doosje voor tissues die ik erg leuk vind. Toen we thuis kwamen ben ik nog even verder gegaan met foto’s uitzoeken en om 12.00 uur even met Hendri samen een broodje gegeten. De postbode kwam nog wat leuks brengen!
Helaas is hij te klein voor m’n pols maar hij gaat mee naar Zutphen en krijgt een mooi plekje! Dank je wel Mark, Anniek en Isa. 🫶
Dit soort dingen blijven me ontroeren en doet mentaal zo veel! Hendri moest nog even weg naar een klant (Zo kortdag dat we helaas niet alles af konden zeggen) dus heb Mama gebeld en die heeft even bij me gezeten met haar haakwerk terwijl ik lekker doorging met foto’s uitzoeken! Af en toe kletsen over koetjes en kalfjes maar ook gewoon ons ding doen. Het is gewoon even fijn om niet alleen te zijn maar praten kost me echt gewoon teveel energie nu dus ben super dankbaar voor Mama 🫶
Inmiddels is Hendri thuis en is zich even aan het douchen en straks gaan we naar de fam. Rompelman! Het is fijn om even nog uit huis te zijn en Lieke knuffels zijn de beste! Ik heb Hendri gevraagd even geen bier te drinken zodat we er vanavond samen nog een leuke avond van kunnen maken ipv de avond weg te slapen haha.
De koffer is grotendeels ingepakt en volgens mij staat verder ook alles klaar. Morgen nog één wasje voor de laatste kleding en dan ben ik er klaar voor!
De hele dag door schieten er allerlei redenen door m’n hoofd om Tactus te annuleren maar ik of negeer ze of spreek ze tegen want we gaan dit gewoon doen! De strijd met het Morfine monster wordt elke dag zwaarder en ik ben er zo aan toe om te gaan, ondanks de angst en paniek! Ik moet dit doen en houdt me er aan vast dat ik er uiteindelijk als een betere variant van mezelf uit kom en kan daar even alleen maar op hopen! Heb onze dominee gevraagd om mij zondag mee te nemen in gebed voor de kracht dit te kunnen! Hij is gisteravond onverwachts even geweest en we hebben even fijn gepraat! Er wordt een oproep geplaatst in het Kerkblad om me Winnieh de Poeh kaarten toe te sturen zodat ik hopenlijk een muur vol Winnie krijg.
Ik hoop dat dit me gaat helpen op de zware dagen! Een muur vol Winnie kan alleen maar positieve gevoelens oproepen toch? Anders weet ik het ook niet meer!
