Net het laatste gesprek gehad met de HIC verpleegkundige. En weer is bevestigd hoe zo’n aanfluiting de instantie is! Iemand in crisis kan niet eerst 10+ vragen stellen en dan maar hopen iemand aan de lijn te krijgen die in je dossier kan kijken en die je kan helpen met waardoor je in crisis zit! En als je pech hebt dan moet iemand je terug bellen wat wel een uur kan duren… Ze wist het zelfs nog zo te vertellen dat ik het voel alsof ik het verkeerd heb aangepakt afgelopen zondag!
Ik ben bang voor komend weekend dus heb de vragen opgeschreven die ik moet stellen om de juiste persoon aan de lijn te krijgen in de avond uren, maar sorry hoor, iemand in crisis en paniek heeft hier geen ruimte voor! Ik ga het wel proberen als het nodig is want ik ben niet voor niets nu zover gekomen maar dit roept wel heel veel boosheid op en de behoefte om het allemaal maar weer zelf te gaan doen! Gaat niet gebeuren deze keer maar het is jammer om zo weer te gaan denken. Ik ben blij dat dit het laatste contact met hen is geweest want eerlijk, elke keer na contact met hun ben ik een paar stappen achteruit gegaan en ik vind dat erg kwalijk!
Als ik na de Opname bij Tactus nog niks gehoord heb over mijn aanmelding voor Mindfit moet ik contact opnemen. Ik ga er nu niet mee bezig zijn, maar als ik dan niks van hen gehoord heb, heb ik me voorgenomen naar de Huisarts te gaan om andere opties te bekijken voor vervolghulp.
Daarintegen ben ik heel erg dankbaar voor de steun en het meedenken van de Verpleegkundigen van Tactus! Daar ben je mens en wordt er gekeken naar wat je nodig heb en niet wat het tekstboek zegt wat je in een bepaalde situatie moet doen. Zij geven mij het vertrouwen dat hoe zwaar ook, ik dit kan en ga doen en dat is fijn! Ze belde me net nog even op om te vragen hoe vandaag gegaan is. En hoewel het voor mij voelt alsof niks goed gaat, heeft het wel geholpen om van haar te horen hoeveel stappen ik deze week al heb gezet! Nu is de kunst om te proberen mezelf dit te blijven vertellen komend weekend!
Ze belt morgenochtend nog even om te checken hoe het gaat en of ik nog wat nodig heb! Volgens mij hebben Hendri en ik komend weekend goed voorbereid maar het is een geruststellende gedachte dat ze morgen nog even kan meedenken!
Vanavond zijn we even fijn samen met de Woefies! Ik hoop dat we nog een paar potjes Katan kunnen spelen en daarna nog wat Netflixen. En maar weer optijd naar bed. We kunnen beide de rust wel gebruiken.
