Ik heb vanochtend maar al m’n foto’s uitgezocht op de laptop en telefoon en een naam gegeven. Ik moest vooral afleiding hebben voor alle emoties en gedachten die loskomen nu het echt gaat gebeuren! Alles in me wil keihard weg rennen voor wat er komen gaat! Ik ben niet erg opgeschoten want er moet nu natuurlijk ook snel ineens veel geregeld worden en iedereen wil me nog even zien/spreken voor ik ga.
De chemo had ik zoals gezegd al verplaatst. Het medicatie overzicht ligt klaar, vanavond even de medicatie zelf klaarzetten, m’n boodschappenlijst ligt klaar, dus ga morgen met Mama boodschappen doen. Morgen ook maar alvast m’n koffer inpakken, het lijstje van wat mee moet ligt ook klaar. M’n hobby tas staat altijd klaar en ik moet m’n laptop tas niet vergeten.
Vandaag meerdere keren met Tactus gebeld, vooral voor praktische zaken en ook even de geruststelling dat het goed komt en ik altijd mag bellen als er problemen zijn. Dit geeft ook weer rust!
Vanmiddag had ik ook een belafspraak met de Psycholoog van het UMCG. Helaas kan zij me niet verder behandelen door prive omstandigheden en komt mijn situatie iets te dichtbij waardoor ze me niet professioneel kan behandelen dus nu heb ik even geen psycholoog. Vanmiddag gebeld met de huisarts en zij gaat me helpen zoeken naar een goede vervanger! Ook heb ik met de huisarts afgesproken dat ze me gaat bellen tijdens de opname mits Tactus hiermee akkoord is. Ik ga het morgen aankaarten en dan horen we het wel.
Terwijl ik nu aan het typen ben slaat de vermoeidheid toe dus ik ga maar eens even proberen de ogen dicht te doen voor een uurtje. Het is wel heel veel en heel intens nu het allemaal zo snel gaat! Het is wel goed voor me want als het nog weken had geduurd dan was het niet goed gekomen! Ik probeer even niet teveel bezig te zijn met m’n gevoel en emoties dat trek ik even niet dus alles wat me afleid doe ik vanavond.
Ik heb vanmiddag te horen gekregen dat hondjes niet mee mogen komen met de visite. Ik ben hier wel heel verdrietig over! Zolang zonder m’n schatjes doet pijn! Ik weet wel dat er goed voor ze gezorgd wordt en dat stelt gerust maar ik ga ze zo misssen!
Vanavond komt een vriendin nog even om de deur kijken en ik denk dat ik optijd in bed lig. Voel in één keer dat ik maar een paar uur slaap heb gehad. Kun je nagaan hoeveel adrenaline doet met een mens! Het is fijn dat we dit weekend nog samen hebben maar voor het stress niveau was het beter geweest als ik morgen al heen had kunnen gaan!
Wil ik net m’n ogen dicht doen is ze er al. Daar heeft m’n hoofd nu even moeite mee en heb ik even tijd nodig om om te schakelen. Gelukkig kan ik haar dat gewoon zeggen en is er niks aan de hand. Even leuk gekletst en geknuffeld en nu na een bak koffie ben ik in ieder geval weer wakker genoeg om tot een uur of 10 wakker te blijven en ik denk dat ik dan maar lekker ga slapen! Morgen om 8 uur is Tactus er weer en normaal gaat dan net de 1e wekker. Brengt me in m’n hoofd wel bij het volgende probleem… als ik om 22.00 uur slaap ben ik om 6 uur wakker en moet ik dus wachten tot Buurtzorg er is. Maar even gebeld met ze en ik sta gepland als 1e om 07.10 uur dus dat valt mee.
Ik kan me er totaal geen voorstelling meer bij maken hoe het voelt om onbezorgd wakker te worden en je ding te doen. Kan me ook niet voorstellen dat ik hier ooit overheen kom! Ik houdt me vast aan de woorden van Susanne… Dat ga je gaandeweg wel weer ervaren! Dat hoop ik dan maar! Alles draait om die klote spuiten! Ik ben er wel klaar voor om het Morfine monster aan te vechten, zegt ze heel dapper!
En hiermee is het mooi geweest voor vandaag! Ik ga nog even rommelen en dan plof ik op m’n stoel! Ik wordt vandaag laaiend gek van de zucht naar Morfine. Een minuut nadat ik er één gezet heb wil ik vandaag het liefst de volgende al zetten! Dit wil ik niet meer!
