Na mezelf helemaal gek te stressen was Hendri er gelukkig om half 10 om me te kalmeren. En stipt 09.45 uur belde Tactus al. Ze willen me aanmelden als crisisplek! Hoewel er grote angst naar boven komt en ook een grote mate aan paniek, heb ik ook een soort van rust! Dit is zo nodig want ik ben continue aan het vechten om crisis te voorkomen en 2 minuten na het zetten van een injectie wil ik de volgende al zetten!
Gelukkig kwam Anne om 10.15 uur samen met Lieke en hebben we even fijn geknuffeld. Terwijl Lieke aan het spelen was heb ik de Oncologie verpleegkundige gebeld om de Chemo kuur te verplaatsen naar 22 maart. De opname duurt ongeveer 4 weken dus dan hebben we ruim tijd voor de chemo en kan ik eerst ook nog even een paar dagen thuis bijkomen van alles! Mama gaat vanmiddag even naar Duitsland om Shag voor me te halen want tja daar kan ik natuurlijk niet zonder terwijl ik in opname zit! Verder moet ik vanochtend even een lijstje maken van wat ik allemaal nodig heb terwijl ik daar ben. Ik sta nu in de wacht bij de Huisarts om die op de hoogte te brengen.
Om 10.45 uur belde Susanne van Tactus alweer dat ik mij komende maandag 12 Februari om 10.30 moet melden in Zutphen! Ik ben zo blij dat doordat ik de laatste week zo open ben geweest de noodzaak gezien is dat het snel moest gebeuren! Hoe bang ik nu ook ben en hoe hard ik ook wil terug krabbelen, dit moet en gaat gebeuren!
Ik ben even best alert en scherp in wat er nu allemaal geregeld moet worden, en het stemmetje in m’n achterhoofd roept continue, zie maar je kan het gewoon wel, ga maar weer aan het werk! Het gaat goed zijn om even uit de omgeving te zijn zodat ik wel moet focussen op mezelf. Ik ben me er heel erg van bewust dat dit gigantisch zwaar gaat worden, maar houdt me er zo aan vast dat het hierna zoveel beter zal gaan en zoveel rust gaat geven!
Anne gaat nog even een foto van Hendri met de hondjes printen zodat ik die mee kan nemen en zondag komt ze nog even op de koffie. Dat is fijn! Ik kan niet vaak genoeg zeggen hoe blij ik ben met Anne! Ze weet altijd precies wat ze moet zeggen en ondanks dat ze soms keihard is, kan ik het van haar zo goed hebben!
Dat ik dit blog gister klaar heb gemaakt is ook goed geweest, ik moet nu vooral van me afschrijven! Ik wil jullie ook graag op de hoogte houden maar het belangrijkste gezien ik het moeilijk vind om Hendri te vertellen wat er in m’n hoofd gebeurd, hoop ik dat hij hierdoor ook beter met de situatie om kan gaan en mij iets beter begrijpt! Ook voor mezelf om eens terug te lezen en te zien dat ik ook zeker stappen maak in de goede richting en natuurlijk jullie lezers, voor alle steun die ik al zo lang van jullie krijg!
Ik ga nu in de voorbereiding stand en moet nu even de tijd doorkomen tot maandag! Gaat me lukken met hulp van iedereen!
Op naar een nieuwe fase in het herstel! Ik probeer voorzichtig te kijken naar de tijd als het Morfine monster weg is en ik krijg hoop en ook wel kracht om dit te kunnen doen!
